Vader Abraham - In gedachten zie ik het kerkje weer

In ge^Adachten zie ik het ^E7kerkje weer waar we ^E7trouwden, ik vergeet die ^Adag nooit meer, daar waar we ^Asamen het bootje ^Dnamen, de zon ging ^Aschijnen voor jou en ^E7mij. We zijn gaan ^Avaren, dat is heel ^E7lang gelee, toch kreeg ons ^E7bootje ook wel eens ^Aruwe zee; wij waren ^Abeiden niet meer te ^Dscheiden, verdriet en ^Avreugde ging ^E7met ons ^Amee. ^E

De ^Ajaren gingen voor^E7bij, een ^E7mooie tijd voor jou en ^Amij; we ^Adeelden toch alles ^Dsamen, ik ben ge^Alukkig met ^E7jou aan m'n ^Azij.^{D A}

In ge^Adachten zie ik het ^E7kerkje weer waar we ^E7trouwden, ik vergeet die ^Adag nooit meer, daar waar we ^Asamen het bootje ^Dnamen, de zon ging ^Aschijnen voor ^E7jou en voor ^Amij. ^E

We ^Akrijgen al grijze ^E7haren, wij ^E7worden oud maar zonder ^Aspijt; we ^Ahebben een koers ge^Dvaren waar menig ^Aander ons ^E7om be^Anijd^Dt. ^A

In ge^Adachten zie ik het ^E7kerkje weer waar we ^E7trouwden, ik vergeet die ^Adag nooit meer, daar waar we ^Asamen het bootje ^Dnamen, de zon ging ^Aschijnen voor ^E7jou en voor ^Amij.