^AmWitaj ciemności, star^Ga przyjaciółko Znów przyszedłem z tobą p^Amorozmawiać Ponieważ jakaś wizja, ^Fzakradając się^C cicho Zostawiła swe nasiona^F gdy s^Cpałem I wizja^F, która została zasiana w ^Cmym umyśle Wciąż pozosta^Cje ^Am[żywa] ^CW dźwię^Gku ci^Amszy.

W niespokojnych snach sz^Gedłem sam Wąskimi brukowan^Amymi uliczkami W blasku ulic^Fznej la^Cmpy Postawiłem kołnierz, ab^Fy schronić się przed zimnem^C i wilgocią Kiedy moje ^Foczy przeszył błysk neonow^Cego światła Które rozdarło n^Coc ^{Am C}I dotknęło ^Gdźwięku ^Amciszy

W tym nagim świetle ^Gujrzałem Dziesięć tysięcy ludzi, może^Am więcej Ludzi, którzy ro^Fzmawiali nie^C mówiąc Ludzi, którzy sł^Fyszeli nie s^Cłuchając Ludzi piszących ^Fpieśni, którymi nigdy nie podzielą ^Csię ze światem I nikt nie ośmielił^C się ^{Am C}Zakłócić d^Gźwięku c^Amiszy.

"Głupcy", rzekłem, "Nic n^Gie rozumiecie Cisza rozrasta się jak^Am nowotwór Usłyszcie moje słowa, ^Fabym mógł was na^Cuczać Chwyćcie moje ręce, ab^Fym mógł was dosi^Cęgnąć'' Lecz moje sł^Fowa, jak ciche krople deszczu^C, opadał^Amy I r^Cozbrzmiewały echem W stud^Gniach c^Amiszy.

A ludzie kłaniali i m^Godlili się Do neonowego bożka, którego ^Amsami stworzyli, A znak rozbłysnął ^Fswym ostrze^Cżeniem W słowach, z któryc^Fh się skła^Cdał Głosił, że słowa p^Froroków są Zapisane na ściana^Cch metra I klatkach^C kamieni^Amc I sz^Cepcą w dź^Gwiękach c^Amiszy.