Paul de Leeuw - Dat het lente is

Dat het ^Clente is, ^G dat de ^Czon voor het eerst weer wat sch^Fijnt. Dat er ^Chartstocht is, ^G dat je ^Cvoelt hoe de winter verd^Fwijnt.

Dat je t^Amuintje weer groeit, dat de r^Eozenboom bloeit. Dat het k^Clein is, maar toch onge^Dkend. Dat het l^Fente is ^G en dat jij er weer bent^C. ^{F C}

Dat er h^Cartstocht is, ^G dat je ^Cweet dat het altijd zo bl^Fijft. Dat er vr^Cede heerst, ^G in je h^Cart, in je hoofd, in je l^Fijf. Dat de l^Amucht hemelsblauw, dat de ^Eblaadjes vol dauw, en je ^Cbent als een vogel zo ^Dvrij. Dat het l^Fente is, ^G en jij bent bij mi^Cj. ^{F C}

Met een ^Fzon in je smoel en een ^Gbuik vol gevoel, ga je zwe^Amven. We v^Fieren de machtige grootsheid^G van ons kleine best^Amaan. We ^Fhebben genoeg aan het w^Eondere feit, dat we lev^Amen. ^{C Am} We gaan het a^Dan, we gaan het a^Gan.

Dat er ^Dvrienden zijn, ^A en ^Djongens en meisjes en ^Gijs. Dat er ^Dliedjes zijn, ^A ie^Ddereen zingt dezelfde^G wijs. Dat ik j^Bmou daar zie staan, en dan k^F#ijk je me aan, en je w^Dordt al een klein beetje g^Erijs.

Dat het l^Gente is. Dat er ^Em7hartstocht is. Dat er l^Aiefde is En jij bent er b^Bmij ^D

Dat het l^Gente is. Dat er ^Em7hartstocht is. Dat er l^Aiefde is En jij bent er b^Bmij ^D jij bent er b^Gij ^D jij bent er b^Em7ij ^A

Dat het l^Dente is, ^A dat de z^Don voor het eerst weer wat sch^Gijnt. Dat er h^Dartstocht is, ^A dat je v^Doelt hoe de winter verdw^Gijnt. Dat i^Bmedereen leeft, dat het li^F#jkt of je zweeft. Als een v^Dlinder die uitvliegt zo v^E7rij. Dat het l^Gente is, en jij bent bij mij. ^D