Marco Borsato - 18 jaar

^E18 jaar; ik zag je lopen, ^G#mgolvend haar ^F#diep blauwe ogen. ^EJij keek om niet te geloven, ^G#m1 moment ^F#ik was gebroken. ^E18 jaar een zomeravond, ^G#mhoud me vast ^F#totdat de zon komt, ^EIk moet weg; geeft me nog 1 zoen, ^G#mga je mee, ^F#laten we dom doen.

^BWie had het gedacht, wij met z’n ^F#mtweeën zoveel jaar, nog altijd ^C#mgelukkig met elkaar, ja jij maakte^Em al mijn dromen waar en als je n^Baar me lacht, voel ik nog s^F#mteeds na al die tijd wat ik met je d^C#moe en jij met mij. Ik wil je ^Enooit, n^E/Gee nooit meer ^E/Akwijt. ^AWie had dat ^Emooit gedacht?

^E18 jaar we houden het open, ^G#mzo verliefd maar het v^F#uur kan nog doven, ^Edag tot dag nooit iets beloofd en ^G#mniets verwacht, hoe g^F#ek kan het lopen?

^BWie had het gedacht, wij met z’n ^F#mtweeën zoveel jaar, nog altijd ^C#mgelukkig met elkaar, ja jij maakte^Em al mijn dromen waar en als je n^Baar me lacht, voel ik nog s^F#mteeds na al die tijd wat ik met je d^C#moe en jij met mij. Ik wil je ^Enooit, n^E/Gee nooit meer ^E/Akwijt. ^AWie had dat ooit gedacht?

^C#mEr is ons zo v^Baak gezegd; dit ^Eis niet echt nee jullie zijn ^D#mveel te j^C#mong. Maar wij hielden a^Bltijd vol en n^Eu, ja nu zijn wij ^Emhier. Dus geef me je h^Band, kijk me diep ^F#min de ogen aan, want zoals ^C#mwij hier samen staan, beloof ik voor ^Emaltijd door te gaan.

^BWie had dat ooit gedacht, dat we nog ^F#msteeds na zo veel jaar, de liefde ver^C#mklaren aan elkaar, jij maakt nog ^Emsteeds mijn dromen waar en als je n^Baar me lacht, voel ik nog ^F#msteeds na al die tijd dat ik bij je ^C#mhoor en jij bij mij. Nee ik wil je ^Enooit nee ^Emnooit meer k^Awijt. W^Bie had dat ooit verwa^F#mcht? He^C#mejeeee^Ee ^{E/G E/A A}