Kortez - Pocztówka z kosmosu

Dzwonili od ran^Ema, że w nocy mam lo^Gt że to bardzo pil^Dne i że własnie mnie ^Amchcą Rakieta już czek^Ema, człowieka im brak ^G Człowieka z gitar^Dą to wszystko co mam^Am

I dali skafande^Emr - perłowa biel ^G Z pojemną butl^Dą, z napisem tlen^Am Wsadzili w kabi^Emnę, odliczyli trzy ^G I już lecę w kosmo^Ds, a na dole Ty ^Am

Czekasz ^EmTy ^G Czekasz T^Dy ^Am Czekasz T^Emy ^G Czekasz ^DTy ^Am

Sikałem w toreb^Emki, jadłem jak pies ^G A eksperyment ^Dprzeciągał się ^Am Jedyną radosci^Emą był kosmiczny gi^Gg Tak na to wołałem^D, otwierając drzw^Ami Na orbicie dzwię^Emk przeszywał nicosć^G A gitary gryf by^Dł mi kotwicą, ^AmNa dnie

I choć na dol^Eme swiat to był ż^Gart To w tym mrowisk^Du daleko tam ^Am

Czekasz T^Emy ^G Czekasz ^DTy ^Am Czekasz T^Emy ^G Czekasz ^DTy ^Am

^AmJuż nie mam ^Cjak ^DWyądować, poczuć g^Emrunt ^AmZapomnieli o mnie C^Ci ^DCo dali tlen, wysłali h^Emen