Jacek Kaczmarski - 1788

^DTa pierwsza morska ^Gpodróż do Australii! ^DŁotry przy burtach, prosty^Atutki w kojach ^DWszyscy się bali, ^Głkali i rzygali W ^Ddrodze do raju, przewro^Atności Twoja ^BmPanie, coś w jeszcze nam nie^Emznanych planach ^BmMiał czarne diabły strze^F#mgące wybrzeży G A(x1/2) D(x1/2) Edenu, który przeznaczyłeś dla nas A w ^Gktóry nikt, prawdę ^Amówiąc, nie ^Bmwierzył! ^{G D A}

^DCzym żeśmy, marni, zasłu^Gżyli na to? ^DTen, co zawisnąć miał za ^Akradzież płaszcza ^DPłakał nad swoją nie^Gchybną zatratą ^DNie widział Ciebie w roba^Aczywych masztach ^BmStatku, co tylko był wię^Emzieniem nowym ^BmTej, co kupczyła cia^F#młami swych dziatek G A(x1/2) D(x1/2) Ani przez mgnienie nie przyszło do głowy ^GŻe to nadziei ^A– nie rozpaczy ^Bmstatek ^{G D A}

^DNiejeden żołnierz z po^Gnurej eskorty ^DBo czym się los ich od na^Aszego różnił? ^DWiedział, że nigdy już^G nie ujrzy portu ^DGdzie go podejmą kar^Aczmarze usłużni I ^Bmpłatne dziewki, ^Emże zabraknie rumu ^BmZanim do celu przygnasz ^F#mokręt szparki G A(x1/2) D(x1/2) Z marynarzami pili więc na umór I – ^Gwbrew zakazom – ^Agrali o wię^Bmźniarki ^{G D A}

^DPrawda, nie wszyscy próby ^GTwe przetrwali ^DAle też ciężkoś nas do^Aświadczał, Panie ^DNie oszczędzałeś nam^G wysokiej fali ^DZa którą mnogim ^Aprzyszło w oceanie Za^Bmkończyć żywot, ^Eminnym dziąsła zgniły Wy^Bmpadły zęby, rozgo^F#mrzały wrzody G A(x1/2) D(x1/2) Więc znaczą nasz zielony szlak mogiły Szkor^Gbutu, szału,^A francuskiej cho^Bmroby ^{G D A}

^DNikt nie odnajdzie w ru^Gchomych otchłaniach ^DCiał nieszczęśników – oprócz ^ACiebie, Boże Ich ^Dżywot grzeszny epi^Gtafiów wzbrania ^DLecz – ukarani, więc wy^Astarczy może ^BmŻeś się posłużył stra^Emszliwym przykładem ^BmOni naprawdę do^F#mtarli do piekieł G A(x1/2) D(x1/2) A umierając nie wierzył z nich żaden ^GŻe w swym cierpieniu^A umiera – czło^Bmwiekiem ^{G D A}

^DLąd nam się wydał niego^Gścinny, dziki ^DŁotr bez honoru, ko^Abieta sprzedajna Z ^Ddnia na dzień – jak się ^Gstać ma osadnikiem? ^DNieznanych światów, ^Abo rozpoznać Raj nam ^BmNie było łatwo, ^Emznaleźć w sobie siłę ^BmWbrew przeciwnościom, bez ^F#msłowa zachęty G A(x1/2) D(x1/2) By mimo wszystko żyć – nim nam odkryłeś ^GKraj szczodry w zboże, ^Azłoto i dia^Bmmenty ^{G D A}

^BmŁajdacki pomiot, ło^Emtrowskie nasienie ^BmCzerpiąc ze spichrza Twoich ^F#mdóbr wszelakich G A(x1/2) D(x1/2) Choć tyle wiemy własnym doświadczeniem Bm(x1/2) G(x1/2) W nas jest Raj, Piekło D(x1/2) A(x1/2) I do obu – szlaki Bm(x1/2) G(x1/2) W nas jest Raj, Piekło D(x1/2) A(x1/2) I do obu – szlaki Bm(x1/2) G(x1/2) W nas jest Raj, Piekło D(x1/2) A(x1/2) I do obu – szlaki Bm(x1/2) G(x1/2) W nas jest Raj, Piekło D(x1/2) A(x1/2) Bm G D A I do obu – szlaki D