Edmund Fetting - Nim wstanie dzień

Ze ś^Amwiata c^Emzterech s^Amtron, Z j^Amarzębin^Emowych d^Amróg, Gdzie ^Emlas spalony, w^Amiatr zmęczony, ^Cnoc i f^Dront. Gdzie^Am nie zebra^Dny pl^Amon, Gdzie ^Dpoczerniały ^Emgłóg, ^EmWstaj^Ge dz^Amień.

^AmSłońce przytul^Di nas do^Am swych rąk I s^Cpójrz - ziemia ^Dciężka od k^Amrwi, Zn^Amowu urodz^Di nam z^Amboża łan^G, złoty ku^Amrz. P^Amrzyjmą kobiet^Dy nas pod sw^Amój dach I ^Cspójrz - będą ^Dmśmiać się przez ^Amłzy. ^AmZnowu do tań^Dca ktoś^Am zagra na^Dm. Może j^Cuż...

Za ^Amdzień, za^G dwa, Za ^Gnoc, za t^Crzy, C^E7hoć nie ^Amdziś.

^AmChleby upieką ^Dsię w pi^Amecach nam I ^Cspójrz - tam gd^Dzie tylko b^Amył dym, Kwi^Amatem zabl^Diźni si^Amę wojny ^Gślad, barw^Amą róż. Dz^Amieci urodzą s^Dię nowe nam.^Am I ^Cspójrz - będą ^Dmśmiać się, że my^{Am Am}Znów wspomin^Damy ten^Am podły cz^Das, porę b^Curz...

Za ^Amdzień, za^G dwa, Za ^Gnoc, za t^Crzy, Choć nie ^Amdziś. Za ^Amnoc, za ^Gdzień, Doc^Gzekasz si^Cę, Wstanie^Am świt.